วันอาทิตย์ที่ 2 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557

เจาะลึกเรื่องพิมพ์พระรอด

ได้นำเสนอในเจาะลึกเรื่องพระรอดไปแล้วแต่ เนื้อที่เติมข้อมูลจำกัดและโหลดรูปช้ามากในการเขียนข้อมูล มีความจำเป็นต้องย้าย หัวข้อใหม่ที่นำเสนอข้อมูลพระรอดที่ชุมชนวัดมหาวันขุดได้และกลุ่มช่าง นั้นมีพระรอดมากพิมพ์พระรอดจะได้เสนนอต่อไปให้สาธารณะชนทราบต่อไป หลังจากถูกครอบงำมานาน พระรอดบางพิมพ์ก็ตรงส่วนกลางที่ลงหนังสือ เช่นพิมพ์ใหญ่ช่างหลวงที่มีเครื่องราชฯ และพิมพ์เล็กช่างหลวงพิมพ์หลังค่อม/พิมพ์จ่าโท/พิมพ์ใหญ่ทรงล่ำ/พิมพ์ตื้นนั้มีทุกพิมพ์
ตำหนิในส่วนรวมพระรอดพิมพ์ใหญ่ที่นำมาเสนอ ส่วนใหญ่ก็มีตำหนิครบ 18 ประการในการพิจารณาพระรอดพิมพ์ใหญ่ของอาจารย์ อรรคเดช กฤษณะดิลกที่ได้นำเสนอในหนังสือพระรอด ปทานุกรมพระรอดฉบับพิเศษ และในหนังสือ เบาะแสไปแล้วเมื่อ เดือน กุมภาพันธ์ 2553 ส่วพระรอดพิมพ์ใหญ่อื่นๆ จะแตกต่างกันบ้างในเรื่องพิมพ์ทรง แต่พิจารณาโดย องค์รวมแล้วจะมีตำหนิคล้ายคลึงกันมาก
     นักโบราณคดี และนักศิลปศาสตร์ ได้ร่ามกันสันนิษฐานสรุปรวมความเห็น ว่าพระรอดที่มาลำพระองค์ลำนั้นคือพระรอดที่สร้างที่สร้างยุคแรก ๆ องค์ รูปธรรมโดยรวมมคล้ายศิลปะทวาราวดี และศิลปะลังกาวงค์
      อีกประการหนึ่งปรากฏเครื่องราชฯที่เกี่ยวโยงมาถึงช้างปู้ก่ำงาเขียว ช้างคูบารมี ของพระนางจามเทวี เป็นช้างที่มีฤทธิ์เดชมาก ตอนออกศึกสงครามส่งเสียงร้องช้างศัตรูได้ยินเสียงร้องก็พากันวิ่งหนึทัพแตกไม่เป็นขบวน ทาง
ภาษาเหนือเรียกว่าพญาช้าง  พอช้างตายก็ทรงโปรดให้สร้าง    กู่ช้างเป็นที่กราบไหว้ของชาวลำพูนมาจนถึงปัจจุบันนี้
           จะกล่าวถึงพระรอดที่ค้นพบโดยช่างแก้วช่างรับเหมาขุดถนน ย้อนไปเมื่อ 30 ก่อน ในขณะนั้นมีผู้คนลักขุดพระรอด จนทำให้ถนนข้างวัดทางทิศตะวันตกของวัดทรุดพังทะลายในหน้าฝน ทำให้การสัญจรไปมาไม่สะดวก เทศบาลนครลำพูนจึงทำการสร้างถนนใหม่โดยให้ช่างแก้วรับเหมาขุดทำถนนและร่องน้ำ  ติดกับที่ หนองน้ำทางทิศตะวันตกของวัดมหาวัน ช่างแก้วขุดร่องน้ำขณะทำการขุดเพื่อจะซ่อมแซมถนนนั้นรถแบคโฮได้ไปสดุดปล้องไฉนของเจดีย์โบราณ ซึ่งมีคงามลึกพอประมาณ จึงเอาดินกลบไว้เพราะไม่อยากให้คนงานอื่นๆทราบ พอพลบค่ำก็นำบรรทุกรถยนต์กลับไปบ้าน นำไปเจาะที่บ้านปรากฏว่าพระรอดบรรจุอยู่ด้านในเต็มไปหมด มีหลายพิมพ์ทรง ก็เก็บเงียบใว้ไม่เปิดเผย โดยแบ่งให้ช่างน้อยส่วนหนึ่ง  จนกลับภูมิลำเนาอยู่ที่จังหวัดอุตรดิตถ์  ช่างเสริฐทราบเรื่องจากช่างน้อยว่าช่างแก้วมีพระรอดเก็บไว้จึงไปพบ ช่างแก้วที่อุตรดิตถ์ จึงถามว่าช่างแก้วอยากได้อะไร ?ช่างแก้วบอกอยากได้มอร์เตอร์ไซด์ช๊อปเปอร์ ให้กับลูกชาย กับ เงินจำนวนหนึ่งเพื่อไปรักษาตัวที่โรงพยาบาล  หลังจากนั้นช่างเสริฐก็กลับมาปรึกษาอาจารย์อรรคเดช และได้นำชอ๊ปเปอร์ของอาจาย์อรรคเดช ที่ใช้ในกิจการกลุ่มเชียงใหม่กรุ๊ฟไปมอบให้ช่างแก้วพร้อมกับเงินสดจำนวนหนึ่ง
       เพราะที่ผ่านมามีหมอดูที่มีตาที่สาม บอกทักช่างแก้วนานแล้วว่าที่ตนไม่ค่อยสบายคือสามวันดีสี่วันไข้ หมอดูได้บอกว่าเจ้าของพระในอดีตจะตามมาเอาของคืน จงมอบของให้ผู้เป็นเจ้าของไปช่างเสริฐเล่าให้ช่างแก้วฟังว่า ตนเองกำลังช่วยอาจารย์อรรคเดช ทำหนังสือเกี่ยวกับพระรอด ท่านก็เห็นดีเห็นงามด้วยมอบให้ด้วยความเต็มใจ จริงๆท่านจะนำมามอบให้อาจารย์อรรคเดชนานแล้วแต่ไม่มีโอกาสและไม่รู้จักเป็นการส่วนตัว เพราะตนเองอ่านหนังสือพระรอดที่อาจารย์อรรคเดชเขียนมีความชื่นชมศรัทธาใน การสร้างสรรอนุรักษ์
          ช่างเสริฐหลังจากได้พระรอดแล้วก็นำเพราะรอดที่ได้มาทั้งหมดมาสำรวจพบว่าพระรอดพิมพ์ใหญ่หลายพิมพ์ทรงซี่งได้นำเสนอต่อไป  ลักษณะพุทธศิลป์สวยงามคมชัดลึดเนื้อจัดเกือบกลายเป็นหินได้พบพิมพ์นิยมเครื่องราชฯหลายพิมพ์ทรงซึ่งจะได้นำเสนอต่อไป
        ขนาดขององค์พระมีขนาดเท่ากับพระรอดที่ช่างเสริฐค้นพบที่หน้าวัดจามเทวี พระรอดทุกองค์สวยงามเกือบทั้งหมดแสดงว่าเป็นพระรอดที่ค้ดเลือกที่สวยบรรจุในปล้องไฉนของเจดีย์ หรือคำเมืองว่า (ใจธาตุ )เพราะคนโบราณเชื่อว่าเกิดมาชาติหน้าหน้าตาจะได้สวยงามเหมือพระที่บรรจุในพระเจดีย์ เพราะชุดนี้อาจารย์อรรคเดช ส่งไปให้เพื่อนที่อยู่ประเทศสหรัฐอเมริกาพิสูจน์ความเก่า เป็นพระรอดที่มีอายุและมีความเก่าจริงจากการวิเคราะห์เรื่อง หินแตลเซี่ยมเกาะผิวพระรอดของกรมทรัพย์ฯ ก็มีความเห็นว่า มีความสมบูรณ์ของคราบธรรมชาติ และการขยายตัวของมวลสาร  ที่ปฏิเสฎไม่ได้ ขณะนี้รอผลพิสูจน์ทางวิทยาศาสตร์
 
พระรอดพิมพ์ใหญ่วัดมหาวัน 

พระรอดพิมพ์กลางวัดมหาวัน 
      
  
พระรอดพิมพ์ใหญ่วัดมหาวัน  

พระรอดพิมพ์ใหญ่วัดมหาวัน 

พระรอดพิมพ์ใหญ่วัดมหาวัน  



พระรอดพิมพ์ใหญ่วัดมหาวัน  

 พระรอดพิมพ์ใหญ่วัดมหาวัน 


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น